ARUNAL | โทรอนโต แคนาดา
เมื่อ 28 ปีที่แล้ว ที่ศรีลังกาบ้านเกิดของฉันกำลังเผชิญกับสงครามกลางเมืองที่เต็มไปด้วยเสียงปืน ในเวลานั้น เพื่อสร้างสภาพแวดล้อมการอยู่อาศัยที่ดีสำหรับลูกสาวของฉัน ฉันจึงพาเธอไปแคนาดาและเริ่มต้นใช้ชีวิตในฐานะผู้อพยพ หลายปีมานี้ การอยู่ในต่างประเทศที่ไร้ญาติขาดมิตร ทำให้ฉันมักจะรู้สึกโดดเดี่ยว เนื่องจากความสับสนในใจและความวิตกกังวลในการใช้ชีวิต ทำให้ฉันก็ไม่รู้ว่านอนไม่หลับมากี่คืนแล้ว เพื่อทำงานและหาเลี้ยงครอบครัว ฉันต้องพึ่งยานอนหลับเพื่อระงับความวิตกกังวลและซ่อนความสิ้นหวังไว้ในส่วนลึกของจิตใจ
โชคไม่ดีที่การเป็นคนขับรถตลอดเวลาหลายปีมานี้ทำให้กระดูกสันหลังของฉันได้รับบาดเจ็บ ฉันยกของที่มีน้ำหนัก 200 กรัมไม่ได้ด้วยซ้ำ และเดินนานกว่า 6 นาทีก็ไม่ได้ ฉันมีอาการปวดที่ขาและหลังจนยากจะทนได้อยู่เป็นประจำ โดยที่คุณหมอแนะนำให้ฉันหยุดงานและพักผ่อนให้เพียงพอ สุขภาพที่ทรุดโทรมและการที่ไม่สามารถทำงานได้ ทำให้ฉันรู้สึกราวกับตกลงไปในบ่อน้ำลึก เหมือนจมน้ำจนหายใจไม่ออก ต่อมาด้วยความช่วยเหลือจากศูนย์ช่วยเหลือชุมชน ฉันก็ได้เดินเข้าสู่การปฏิบัติธรรมโพธิ ในคืนที่ฉันได้ลองเรียน “กำลังภายในปากว้า” เป็นครั้งแรก พลังงานที่เต็มเปี่ยมในร่างกายของฉันทำให้ฉันได้สัมผัสกับความมหัศจรรย์ของการปฏิบัติธรรม ฉันจึงกรอกแบบฟอร์มลงทะเบียนสำหรับคลาสเรียนการปฏิบัติธรรมอย่างไม่ลังเลเลยค่ะ
เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม ปี 2016 ฉันได้เข้าร่วมในห้องเรียนเพื่อสุขภาพ 8 วันครึ่ง อาสาสมัครที่กระตือรือร้นและบรรยากาศที่ดีในศูนย์ปฏิบัติธรรมทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นและผ่อนคลายลง ฉันค่อย ๆ เปิดใจและปรับทุกข์กับทุกคนเกี่ยวกับอารมณ์ที่อัดอั้นมานานและความขุ่นมัวที่สะสมอยู่ในใจ เนื่องด้วยความห่วงใยและกำลังใจจากเพื่อน ๆ ที่ปฏิบัติธรรมด้วยกัน ทำให้ความทุกข์ร้อนและความกังวลภายในใจค่อย ๆ สลายหายไป จิตใจที่อ้างว้างและสิ้นหวังก็โปร่งโล่งและสบายใจขึ้นเป็นอย่างมากเลยค่ะ
หลังจากห้องเรียนเพื่อสุขภาพเสร็จสิ้นลง ฉันก็ยังยืนหยัดปฏิบัติธรรมต่อไปทุกวัน หลังจากผ่านไป 2 เดือน คุณภาพการนอนของฉันก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด โดยลดปริมาณยานอนหลับลงไปได้ครึ่งหนึ่ง โดยที่ฉันก็ยังสามารถนอนหลับได้อย่างสนิทและหลับสบายด้วย ตอนนี้ฉันสามารถอุ้มหลานสาวตัวน้อยไว้ในอ้อมแขนได้แล้วค่ะ อาการปวดหลังและขาก็ทุเลาลงไปกว่าครึ่ง ฉันเดิน “ปากว้า” ได้นาน 2 ชั่วโมงโดยไม่มีปัญหาใด ๆ ในเดือนมกราคม ปี 2017 ฉันไปที่โรงพยาบาลเพื่อติดตามผลการรักษา เมื่อคุณหมอเห็นการเปลี่ยนแปลงของฉัน เขาก็ดีใจกับฉันด้วย และยังแนะนำให้ฉันปฏิบัติธรรมต่อไปอีกด้วย ฉันโชคดีแค่ไหนที่ได้พบกับการปฏิบัติธรรมโพธิตอนอายุ 60 ปี กระทั่งได้เกิดใหม่และหวนคืนความสงบภายในจิตใจ
(หมายเหตุ: ผลลัพธ์ของการปฏิบัติธรรมจะแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล)
ภาพถ่ายและบทความจัดทำขึ้นโดยศูนย์ปฏิบัติธรรมโพธิโทรอนโตในแคนาดา