เฉิงลี่ฉวิน | สิงคโปร์
ฉันคนเดิมที่เคยมีความสุขหายไปไหนนะ
ตอนที่ฉันตั้งท้องลูกสาว หลังของฉันดันไปกระแทกโดนมุมของตู้เสื้อผ้าเข้าโดยไม่ได้ตั้งใจ ในตอนนั้นฉันก็ไม่ได้สนใจค่ะ ปวดก็ช่างมัน คิดไม่ถึงเลยว่าหลังจากนั้นอาการปวดกระดูกสันหลังส่วนก้นกบจะยิ่งปวดขึ้นเรื่อย ๆ เวลาทำงานบ้านก็ยืนนาน ๆ ไม่ไหว เวลาล้างจานก็ยังต้องเอาตัวพิงอ่างล้างจานไว้ เมื่อที่บ้านมีธุระต้องยุ่งตัวเป็นเกลียว ฉันก็จะต้องแบกรับอาการปวดกระดูกสันหลังส่วนก้นกบอย่างรุนแรง มีแต่ตอนเข้านอนในตอนกลางคืนเท่านั้นจึงจะค่อย ๆ บรรเทาลง ฉันได้ไปหาหมอแพทย์แผนจีนทั้งการนวดทุยหนาและการฝังเข็มมาหลายครั้ง แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย แม้แต่แพทย์แผนปัจจุบันก็ไม่ได้ผลเช่นกัน ปัญหานี้รบกวนฉันมาเกือบ 30 ปีแล้ว
นอกจากนี้ ฉันยังเป็นไซนัสอักเสบมาอย่างน้อยประมาณ 6 ปีแล้ว และหมอก็แนะนำให้ฉันรักษาด้วยการผ่าตัด แต่ฉันกลัวอาการข้างเคียง เลยปฏิเสธไป หลายปีที่ผ่านมาอาการไซนัสอักเสบของฉันกำเริบแทบจะเดือนละครั้งได้ แต่ละครั้งที่กำเริบยังทำให้เป็นไข้หวัด ตัวร้อน ไอ และมีอาการอื่นร่วมด้วย นั่นทำให้ฉันป่วยไปหลายวันเลยค่ะ
เนื่องด้วยพื้นฐานสุขภาพที่อ่อนแอของฉัน พอสภาพแวดล้อมเปลี่ยนไป ฉันจึงป่วยได้ง่าย ในเดือนพฤศจิกายนปีค.ศ.2011 แม่ฉันและแม่สามีล้มป่วยพร้อม ๆ กัน ฉันจึงลาออกจากงานเพื่อดูแลพวกเขา แต่ฉันก็รู้สึกว่ากำลังวังชาและพลังงานของฉันมีไม่เพียงพอ ความกดดันก็มีสูงมาก ไม่นานฉันก็เริ่มมีอาการนอนไม่หลับ ขี้หงุดหงิด มักโมโหร้ายกับคนที่บ้าน และทะเลาะกับสามี ชีวิตที่แต่เดิมสงบสุขถูกทำลายไปเลย ฉันไม่สามารถทำอะไรกับตัวเองได้เลยค่ะ อันที่จริงตอนนั้นอาการของฉันแย่ลงเรื่อย ๆ ด้วยซ้ำ เมื่อไรก็ตามที่ฉันออกไปนอกบ้านแล้วพบผู้คน ฉันก็จะรู้สึกกระสับกระส่ายและเวียนหัว ฉันจึงแก้ปัญหาด้วยการซ่อนตัวอยู่ที่บ้านทุกวัน จนกระทั่งวันหนึ่งฉันไปหาหมอและถูกวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ
แพทย์จึงสั่งจ่ายยากล่อมประสาทมาให้เพื่อช่วยในการนอนหลับ มีอยู่ครั้งหนึ่ง ฉันนอนไม่หลับติดต่อกัน 1 วัน 1 คืนเลยค่ะ หลังจากกินยากล่อมประสาทไป 2 เม็ด ถึงแม้ว่าแขนขาของฉันจะอ่อนแรงและขยับไม่ได้ แต่จิตสำนึกของฉันก็ยังตื่นตัวอยู่ ฉันได้แต่นอนคิดไปเรื่อยอยู่บนเตียง จู่ ๆ ก็คิดว่าฉันทำได้เพียงใช้ชีวิตโดยไร้จุดหมายและไร้ความหมายไปแบบนี้เหรอ? ฉันคนเดิมที่เป็นคนร่าเริงและมองโลกในแง่ดีไปไหนแล้ว?
“ปากว้า” ร้อยวัน ความเจ็บป่วยหายไป
เข้าปีที่ 2 ในเดือนมกราคม พี่สะใภ้ให้หนังสือ “กาสาวพัสตร์” แก่ฉัน เนื้อหาของหนังสือเล่มนี้ดึงดูดใจฉันมากเลยค่ะ หลังจากอ่านรวดเดียวจบ ฉันก็ไปที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมโพธิในสิงคโปร์ทันทีเพื่อสมัครเข้าห้องเรียนเพื่อสุขภาพในเดือนกุมภาพันธ์ของปีนั้น และเข้าคลาสเรียนสวดมนต์ในเดือนมีนาคมของปีเดียวกัน ตอนนั้นร่างกายไม่ได้รู้สึกอะไรนัก ฉันรู้สึกเพียงว่าจิตใจผ่อนคลายขึ้นมากเลยค่ะ
ในเดือนกรกฎาคม ฉันได้สมัครเข้าร่วมคลาสการปฏิบัติธรรมโพธิขั้นสอง อาจารย์ที่ศูนย์แนะนำให้ฉันฝึก “กำลังภายในปากว้า” เพื่อเพิ่มพลังงานให้ร่างกายก่อน ดังนั้นฉันจึงเริ่มเดิน “ปากว้า” คิดไม่ถึงว่า “กำลังภายในปากว้า” ทำให้ร่างกายของฉันดีขึ้นมาก วันหนึ่งหลังจากที่เดิน “ปากว้า” มาได้ประมาณ 100 วัน ตอนที่ฉันเก็บพลัง ฉันก็ได้ยินเสียง “แกรก” ดังขึ้นที่กระดูกสันหลัง นับแต่ตอนนั้น อาการปวดกระดูกสันหลังส่วนปลายที่คอยกวนใจฉันมาเกือบ 30 ปีก็หายไป! อาการไซนัสอักเสบของฉันก็เริ่มดีขึ้นตั้งแต่นั้นมา จนถึงวันนี้ก็เป็นเวลานานแล้วที่ไม่มีอาการกำเริบอีกเลยค่ะ
คราวก่อนฉันติดตามเหล่าอาจารย์ที่ศูนย์ไปยังประเทศอินโดนีเซียเพื่อเผยแผ่การปฏิบัติธรรมโพธิ หลังจากที่กลับมาก็นึกขึ้นได้ว่าตอนที่ไปต่างประเทศไม่ได้เตรียมยาอะไรไปด้วย แต่กลับไม่มีอาการอะไรเกิดขึ้นเลย ตอนนั้นเองที่ฉันตระหนักได้ว่าร่างกายของฉันเปลี่ยนแปลงไปอย่างน่าเหลือเชื่อโดยที่ไม่รู้ตัวเลยค่ะ
ละวางจากความซึมเศร้า โลกก็กว้างใหญ่ขึ้น
ตอนนี้เมื่อไรก็ตามที่ฉันมีเวลา ฉันก็จะไปดูการบรรยายของท่านปรมาจารย์จินโพธิ ฉันรู้สึกว่าท่านปรมาจารย์คอยเตือนสติฉันทุกครั้งเลยค่ะ ให้ฉันละวางสิ่งที่ไม่มีความสุขเหล่านั้นไป ปฏิบัติต่อคนที่เคยทำร้ายฉันด้วยความเมตตาและโอบอ้อมอารี
เมื่อก่อนเนื่องจากขาดความมั่นใจในตัวเอง เวลาเจอปัญหา ปฏิกิริยาแรกของฉันคือการวิ่งหนี แต่ตอนนี้ฉันไม่หนีอีกต่อไปแล้วค่ะ ในที่สุดฉันก็มีความกล้าที่จะแบกรับมัน! ทุกครั้งที่มีโอกาสอุทิศตัวเอง ฉันก็จะพยายามทำงานนั้น ๆ อย่างดีที่สุด คิดหาถึงวิธีที่จะช่วยเหลือผู้อื่น คิดถึงเรื่องในใจของตัวเองน้อยมาก สิ่งต่าง ๆ ที่ฉันเคยให้ความสนใจก่อนหน้านี้ค่อย ๆ มีความสำคัญน้อยลง และแล้วฉันก็ค่อย ๆ หลุดพ้นจากเงาดำแห่งความซึมเศร้าและจิตใจของฉันก็เปิดกว้างขึ้นค่ะ
ฉันตั้งจิตอธิษฐานว่าจะช่วยเหลือผู้คนรอบ ๆ ตัวฉัน ซึ่งการตระหนักรู้ และ ความเปลี่ยนแปลงทุก ๆ ย่างก้าวของฉันนั้น ล้วนอยู่บนเส้นทางในการปฏิบัติตามคำปฏิญาณทีละขั้น ๆ เป็นเพราะการปฏิบัติธรรมโพธิ ที่ตั้งขึ้นโดยท่านปรมาจารย์จินโพธิเปลี่ยนชีวิตของฉัน และให้ความหมายใหม่ในชีวิตแก่ฉันค่ะ
(หมายเหตุ: ผลลัพธ์ของการปฏิบัติธรรมอาจแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล)
#ปวดกระดูกก้นกบ #ซึมเศร้า #โรคซึมเศร้า #การปฏิบัติธรรมโพธิ #จินโพธิ #ไซนัสอักเสบ